Home » Vividha
‘రాయడం అనేది సిగ్గు విడిచి చేసే ప్రక్రియ’ అంటాడు ధీరజ్. విమర్శ మరీ సిగ్గు విడిచిన ప్రక్రియ అంటాను నేను. ‘క్షణికాలు’ అనే ఈ పుస్తకం చాల కొత్తగా ఉంది అని చెప్పడానికి...
పోవాలని ఏనాడూ ఉండదు, నిమ్మళం లేని బతుకు ఉండనీయదు. కాలు ఇంట్లో ఉంటే కడుపాకలి తీరదు, రెక్క విచ్చుకున్న మరుక్షణం కంటతడి ఆరదు...
ఎంతకనీ అల్లుకపోను ఎండి పోతవుంటే కన్నీళ్లు వొంచుకోని ఇగురేసుకుంటున్న కార్తి ఎకసెక్కాలాడుతుంటే సాలు మీద ఇత్తనం ఇగిలిస్తుంది...
కాళీపట్నం శత జయంతి సదస్సు, ఖమ్మం ఈస్తటిక్స్ అవార్డు ఫలితాలు...
చరిత్రలో తమకు లభించిన స్థానమేమిటన్న ప్రశ్న దాదాపు అన్ని అస్తిత్వ సమూహాలూ వాదాలను నిర్మించుకోవడానికి కారణమైంది. తెలంగాణ ప్రాంతీయ అస్తిత్వ ఉద్యమం కూడా ఆ ప్రశ్న వేసుకుంది....
మా అన్నయ్య వాడ్రేవు సుందర్రావు ప్రోద్బలంతో నా మొదటి పుస్తకం ‘నిర్వికల్ప సంగీతం’ 1986లో వెలువరిం చాను. ఆ పుస్తకం వేసుకోడానికి సాంస్కృతిక శాఖ 1800 రూపాయలు ఆర్థిక సహాయం ప్రకటించింది గాని తొమ్మిది వందలే ఇచ్చింది...
రెండు రెళ్ళు నాల్గనీ, చీకటైతే రాత్రనీ ఈ లోకంలో చెల్లుబాటయ్యే మాటలు ఎన్నైనా చెప్పచ్చు కానీ, కవిత్వ ప్రపంచంలో అడుగుపెట్టాక, గుప్పెడు పదాలు కవిత్వమెందుకు అవుతాయో, ఆ పొందికలో ప్రాణాన్ని దాచుకున్న...
ఎట్లా లేచావు ఉదయం! రాత్రంతా, ఎవరో వెన్నెలని తైలంగా మార్చి నిన్నో వొత్తిని చేసి వెలిగించినట్లు, మరి నీ ముఖంలో, ఊరకనే నవ్వు! మెరుస్తోంది...
భలే మనుషులం మనం.. ఎక్కడ వదిలేస్తే అక్కడే ఉండిపోతాం పరుపులు, సోఫాల్లో రోజూ తనువు చాలిస్తూ చిత్ర విచిత్ర హింసలు పొందుతుంటాం దాటలేని దూరాల కోసం
‘‘గులాబీలో ఈ ఒత్తెవర్రా పెట్టింది?’’ అది ఒత్తుగా పూసిందమ్మి ‘‘ఇంద్ర ధనుస్సు మధ్యలో ఈ ఖాళీ ఎందుకు?’’ అదీ... మన ఎడబాటు గుర్తుగా...