మానవుడి పరమార్థం!

‘‘ఈ ప్రపంచమనేది ఏదో యాదృచ్ఛిక ఘటన కాదు. దీన్ని చెక్కిన శిల్పి అంధుడైన ఒక దేవుడు కాదు. ఒక సచేతన శక్తి దీని ప్రణాళికను రచించింది. ప్రతి రేఖలో, ప్రతి ఒంపులో దీనికి ఒక అర్థం ఉంది. ఈ జగత్‌ శిల్పం చాలా ఉన్నతమైనది, ఘనమైనది. అనేకమంది అజ్ఞాత శిల్పులు, శిల్పాచార్యులు దీన్ని మలిచారు. వారందరూ పరమాత్మ ఆజ్ఞానువర్తులే!’’

- శ్రీ అరవిందులు (‘సావిత్రి’ గ్రంథం నుంచి)

చాలామంది ఆధునికులు ఈ ప్రపంచం ఒక ‘యాదృచ్ఛికమైన సంఘటన’ అంటారు. ఒకవేళ ప్రపంచం యాదృచ్ఛికంగా ఏర్పడినా, అది జన్మించిన తరువాత దాని గమనంలో ఒక పద్ధతి ఉంది. కొన్ని నియమ నిబంధనలు ఉన్నాయి. ఇప్పుడు కొన్ని నియమాల ప్రకారం ప్రపంచం సాగిపోతున్నదంటే, దాని పుట్టుకలో ఆ నియమ నిబంధనలు సూక్ష్మరూపంలో, బీజ రూపంలో ఉన్నాయనే అర్థం. అక్కడ లేని క్రమం ఇక్కడ ఉండే వీలు లేదు.

ఈ సృష్టంతా పరిణామశీలి అనీ, ఏకకణ జీవి నుంచి ప్రారంభమయిన పరిణామం ఈనాటి మానవుడి వరకూ వచ్చి ఆగిందనీ డార్విన్‌ చెప్పాడు. అయితే ఈ సృష్టి పరిణామానికి కారణం భౌతికపరమైనది కాదనీ, అది చేతనాపరమైనదనీ అంటారు శ్రీఅరవిందులు. ఆ చేతనే ప్రారంభంలో... పరచేతనలో బీజరూపంలో ఉన్న సంకల్పం. అదే జడపదార్థంగా మారింది. పదార్థం నుంచే ప్రాణిక చేతన, దానిలోంచీ మానసిక చేతనా వచ్చాయి. అందుకే సకలకోటి జీవరాశి ఏర్పడింది.  ఈ జీవకోటిలో మానవుడు ఇప్పటికి ఉన్నతుడు... చివరివాడు. అయితే ఈ పరిణామం మానవుడితో ఆగిపోదనీ, అది ఇంకా ముందుకు సాగి, అతను దివ్యమానవుడుగా రూపాంతరం చెందుతాడనీ శ్రీ అరవిందులు చెప్పారు.  ఇలా ఒక ఎరుకతో పరిణామక్రమానికి ఊతం ఇచ్చే ప్రక్రియనే ‘యోగం’ అంటారు. మానవుడు ఎక్కడి నుంచి బయలుదేరాడో అక్కడికి ఈ యోగం ద్వారా చేరుకోవడమే జీవితానికి ఏకైక పరమార్థమని మన సాంప్రదాయిక యోగాలన్నీ నొక్కి చెబుతున్నాయి. దానినే వారు ‘ముక్తి’ అన్నారు. అయితే సృష్టిగా మారిన ఆ మూల వస్తువు... అంటే ‘బ్రహ్మపదార్థం’ ... అలా ఎందుకు మారిందో తెలుసుకొని, దాని లక్ష్యం నెరవేర్చాల్సిన అవసరం మానవుడికి ఉంది. కనుక వచ్చిన చోటుకు వెళ్ళడంతో పని అయిపోలేదనీ, ఆ దైవం తాలూకు సంకల్పాన్ని నెరవేర్చడమే మానవుడి పరమార్థమనీ శ్రీఅరవిందులు ప్రకటించారు. పరిణామక్రమంలో ఆ మానవ వికాసం మరొక మెట్టు పైకి ఎక్కి, మానవుడు దివ్యమానవుడిగా వికసించినప్పుడే ఆ పరమార్థం నెరవేరుతుందని ఆయన చెప్పారు. అనంతుడైన ఆ భగవంతుడిలో అనంతకోటి సంపద ఉంది. అది ఏ కోణంలో ఎవరి ద్వారా ప్రకటితం అవుతుందో ఆ పరమాత్మకే ఎరుక! అందుకోసం మనల్ని మనం సంసిద్ధం చేసుకోవాలి. ఆ సంసిద్ధి కోసం చేసే ప్రయాణంలో మనలో స్వార్థం, దోపిడీ, హింస, అహంకారం, అవినీతి, ఆధిపత్యపోరు లాంటి రుగ్మతలన్నీ పండుటాకుల్లా రాలిపోతాయి.

-కొంగర భాస్కరరావు